افسردگی و اضطراب
افسردگی و اضطراب
افسردگی و اضطراب:
افسردگی حالتی خلقی شامل بیحوصلگی و گریز از فعالیت یا بیعلاقگی و بیمیلی است و میتواند بر افکار، رفتار، احساسات و خوشی و تندرستی یک فرد تأثیر بگذارد.
افراد افسرده هم میتوانند احساس ناراحتی، اضطراب، پوچی، ناامیدی، درماندگی، بیارزشی، شرمساری یا بیقراری داشته باشند.
ممکن است آنها اشتیاق خود در انجام فعالیتهایی که زمانی برایشان لذتبخش بوده از دست بدهند، نسبت به غذا بیمیل و کماشتها شوند، تمرکز خود را از دست بدهند، در بهخاطر سپردن جزئیات و تصمیمگیری دچار مشکل شوند، در روابط خود به مشکل، برخورد کنند و به خودکشی فکر کرده، قصد آن را داشته باشند و حتی خودکشی کنند.
اختلال افسردگی و اضطراب، ممکن است که باعث بیخوابی، خواب زیاد، احساس خستگی و کوفتگی، مشکلات گوارشی، یا کاهش انرژی بدن شود. افسردگی یکی از ویژگیهای برخی از نشانگان روانی از جمله، اختلال افسردگی اساسی است؛
اما ممکن است که یک واکنش طبیعی به رویدادهای زندگی، مانند مرگ نزدیکان، اثرات بیماریهای بدنی یا عوارض جانبی مصرف بعضی از داروها و درمانهای پزشکی باشد، البته تا هنگامی که این حالت در یک مدت زمان طولانی، باقی نمانده باشد.
تشخیص افسردگی و اضطراب
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی، افسردگی را به شکل یک عادت — که فرد میتواند به عنوان بخشی از زندگی خود تجربه کند — متمایز میکند.
یکی از مهمترین اختلالات افسردگی بهویژه در وضعیت پیشرفته، از دست دادن قدرت تفکر سالم، راحت، خلاقانه یا حتی درست تمرکز کردن است که در مراتب بالاتر و در افسردگیهای حاد، اختلال تشدید میشود و باعث مواردی مثل جنون میشود.
شکل دیگری از این حالت افسردگی فصلی است، افسردگی و اضطراب فصلی گونهای اختلال عاطفی است، که ریشه در تغییر فصول دارد.
معمولاً افراد در فصلهای بهخصوصی بهویژه در پاییز، زمستان و بهار دچار عوارض ناشی از آن میشوند.
افسردگی فصلی گونهای اختلال عاطفی است، که ریشه در تغییر فصول دارد. معمولاً افراد در فصلهای بهخصوصی بهویژه در پاییز، زمستان و بهار دچار عوارض ناشی از آن میشوند.
همچنین افسردگی را میتوان در نتیجه تضعیف ذهن در برابر حل مسائل، ارائه فلسفهها و… برای کنار آمدن با مشکلات روح باشد که ذهن اصطلاحاً تسلیم میشود و دیگر امیدی ندارد ودر نتیجه افسردگی حاصل میشود.
افسردگی معمولاً به دلیل فقدان (از دست دادن چیزی یا کسی) یا شکست خوردن است.
افسردگی و اضطراب در حیوانات
هرچند تحقیقات زیادی دربارهٔ بیماری افسردگی و اضطراب در حیوانات انجام نشده با این حال شواهدی وجود دارد که نشان میدهد، احتمالاً انسان تنها گونه در خطر این بیماری روانی نیست.
حضور حیوانات موجود در باغ وحش در سرتاسر جهان نشان دادهاند که علائم اضطراب و افسردگی را نشان میدهند.
در واقع، پریشانی روانی در حیوانات محبوس در باغ وحش آنقدر رایج است که نام خاص زوکوزیس را به آن میگویند.
زوکوزیس میتواند شامل تکان خوردن، تاب خوردن، حرکت بیش از حد به جلو و عقب، چرخش، چرخش گردن، خودزنی، نظافت بیش از حد، گاز گرفتن، استفراغ و کوپروفاژی (مصرف مدفوع) و حتی خودکشی باشد.
این ویژگیها در میان حیوانات سالم و شاد در طبیعت بسیار نادر است.
هنگامی که حیوانات در اسارت نگهداری میشوند، توانایی بیان خواستههای طبیعی خود را از دست میدهند و این موضوع تأثیری که اغلب میتواند بر سلامت روحی و روانی آنها بگذارد، به طرز غمانگیزی به شکل زوکوزیس مشهود میشود.
چنین رفتاری، هنگامی که توسط حیوانات محصور یا مزاحم در موقعیتهای دیگر نشان داده میشود، اغلب به عنوان «رفتار کلیشهای» نامیده میشود و توسط دانشمندان بهعنوان شاخص واضحی از مسائل شدید رفاه حیوانات به رسمیت شناخته میشود.
مشاهدات بسیاری نشان میدهد پریماتها شامل (میمون شامپانزه، گوریل، اورانگوتان و لمور و…) که بهره هوشی بسیار بالایی دارند و همچنین از نظر ژنتیکی بسیار شبیه به انسان امروزی هستند در باغ وحشها بسیار سریع تر از حیوانات دیگر دچار علایم افسردگی میشوند.
گروهی از پژوهشگران در سال ۲۰۰۸ تحقیقی دربارهٔ رفتارهای عجیب شامپانزههای باغ وحش شیکاگو واقع در ایالت متحده آمریکا انجام دادند.
نتایج این پژوهش نشان میدهد گروهی از شامپانزهها رفتارهای بسیار پرخاشگرانه ای نسبت به هم نوعان و مسئولان باغ وحش نشان میدهند.
در این بین پژوهشگران با اسکن ام آر آی مغزی این شامپانزهها متوجه شدند سطح هورمونهایی مانند دوپامین بسیار پایینتر از سطح طبیعی آنها در حالت عادی است.
همچنین به طرز عجیبی قشر خاکستری مخ فعالیت بسیار کمی از خود نشان میدهد.
تمام این علایم شباهتهای بسیاری به بیماری افسردگی گونه انسان را دارد.